Het laatste reisloggertje

18 juni 2012 - Livorno Ferraris, Italië

Het laatste reisloggertje!

 

13 juni 2012.

Om 09.30 uur verlaten we Cogolin. Gisteren hebben we een onverwachte sms ontvangen van Ingrid en Rob Labadie die in Cannes zitten! Afspraak gemaakt,natuurlijk, helemaal omdat vanavond de voebal is dus kunnen we daarvoor op de boot borrelen en een hapje eten! We zijn al om 12.00 uur in Cannes. Robert Jan sputtert nog wat over in een baai gaan liggen etc…..als ik eenmaal de haven zie……dan is het ook plaats regelen en relax. We gaan ergens op het strand een slaatje eten (zijn daar dus ik weet niet hoeveel strandtenten) zeg ik opeens: “ik zie Rob en Ingrid daar op een stoel”. Toeval?

In ieder geval hebben we al gezellig samen een koffie gedronken. Robert Jan gaat op pad voor kaarten en ik lekkers halen voor de borrel en winkels kijken! Andere wereld hier. Modeshow van strakke meiden op straat met giga hakken en veel bling. Ik was er snel  mee klaar.

Thess komt ook weer gezellig aan boord na een lange reis van vliegen,treinen en de bus.

De boot schommelt als een dolle aan de steiger. Grote boten varen in en uit de haven. Borrelen en mosselen gegeten bij Brun met z’n vijven en daarna bij Ingrid en Rob naar de “wedstrijd” gekeken! hoef ik het verder niet meer over te hebben, wat een drama.

 

14 juni 2012.

Er is nog enige discussie aan boord of we nu langs de kust naar Cala de medici zullen varen of oversteken naar Corsica en via Elba zullen gaan!

We besluiten uiteindelijk via de kust te gaan en gezien de harde wind en schuimende koppen is dat wellicht het beste!! Ik heb in ieder geval van deze dag niet zoveel mee gekregen. Lag al snel gestrekt op de bank! Dat is het beste in zo’n geval.

Italie: San Remo, eerste stop. Oh, wat is het lekker hier. Aardige mensen, leuke plaats, lekker Italiaans eten, gezellig.

Er liggen hier aan de kant boten, nou ja boten, het zijn hele flatgebouwen. Het personeel van de boot is aan het poetsen, lappen en verder? Ik heb geen idee, waarschijnlijk doen ze dat elke dag. Ik heb er maar 1 zien varen!

We slenteren en fietsen wat door San Remo, eten een pasta en ik ben in ieder geval blij dat we nu in Italie zijn!!!!

 

15 juni 2012.

Om op tijd (is zondag) op de plaats van bestemming te kunnen zijn zullen we deze dag een lang stuk moeten varen.

We gaan op tijd weg en als we de zee opvaren is er geen wind, water glad, zon aan de hemel. Automatische piloot aan en gaan. Thess “ziet” om het uur wel een rimpeling ergens en omdat er hier dolfijnen, walvissen en grote schildpadden leven hebben Robert Jan en ik ook “hoop” dat er “flippers” met ons mee zullen zwemmen.

Uiteindelijk hebben we op 10 meter van de boot dolfijnen gezien en ergens ver weg het koppetje van wat wij denken, een schildpad.

Om een uur of ½ 5 komen we in de haven van Rapallo. Ligt naast Portofino.

Portofino is een piep klein plaatsje met heel weinig ligplaatsen dus we wagen het zelfs niet om te informeren. We zijn er inmiddels achter dat de exclusieve status van Portofino is “uitgestraald” naar Rapallo. Thess en ik gaan Rapallo bekijken, Hele leuke plaats zo aan de baai met een  boulevard. Gezellige eettentjes, leuke en lekkere winkeltjes. Ja, de moeite waard om te stoppen.

We halen Robert Jan van de boot, vinden een pasta tentje en op het plein daarnaast speelde een groot orkest. Feest!

 

16 juni 2012.

De laatste dag!

Rimpelloze zee, warrrrrmmmm, eigenlijk moeten we tanken maar gezien de prijs die ze hier durven te vragen wagen we het er op. Volgens Robert Jan zullen we het halen. (Robert Jan heeft al een aantal keren zonder benzine langs de kant van de weg gestaan, dus daar had ik zo mijn bedenkingen over). Een lange dag op het water. Wel heerlijk. Ik heb zelfs mijn boekje uit gelezen! Voor de haven nemen we een duik. Het water is hier 22 graden en dat voelt een stuk aangenamer dan de eerste keer.

Net gehaald met de diesel, eerst even tanken en uiteindelijk leggen we om 18.15 uur op plaats E 23 in de haven van Cale de medici.

Wat een TOP haven. Het is hier SUPER. We liggen hier aan een stijger tussen de Italianen. Veel drukte, gezelligheid. De mannen staan eindeloos hun boot te poetsen. ( als ze ook zo liefdevol met hun vrouw omgaan……) Er zijn hier winkeltjes, cafeetjes, restaurants, ijstent, zelfs een wellness een scheepswinkel die al meteen een plank heeft geregeld zodat ik van boord kan stappen en ze maken in een dag een nieuwe rits voor het kapje die vandaag kapot is gegaan. Op nog geen 500 meter is er een grote supermarkt en verder sterft het van de strandjes met parasollen en ligstoelen. Stel, dat er schuimkoppen zijn en de wind over het water raast dan is het “huisje op het water” op een TOP locatie. Oh ja, er is ook een treintje hier dus je kan zo overal naar toe!

 

 

 

48 dagen.

Dagen die ik zo weer over zou willen doen.

Het begon 2 jaar geleden allemaal met een man op een boot in de passanten haven van Vianen! Hij had samen met zijn vrouw er een ½ jaar over gedaan om heen en terug naar Port St..Louis te varen. Hanneke en ik lagen aan hem vast met de ONJ. Toen hij vertelde hoe dat was geweest dacht ik; “dat wil ik ook”! Hoe, wat en wanneer daar had ik mij eigenlijk nog geen idee bij gevormd. Ik was happy met de Hertog Jan maar wist wel dat ze te klein zou zijn voor een trip als deze.

Op Hemelvaartsdag 2011 hebben Robert Jan en ik de Shamrock gezien en mijn hart begon te “trillen” toen ik het roer in mijn handen mocht houden, Twee uur later vertrokken we uit Franeker en hadden de Shamrock gekocht.

Alles klopte: Shamrock, dat was het eerste wat ik zag, is de naam van het huis waar mijn vader is opgegroeid. Op de dag dat we de Shamrock voor het eerst zagen, was de dag dat mijn moeder het jaar daarvoor was overleden. Hemelvaartsdag!

Toen Robert Jan en ik vorig jaar in Juni 10 dagen gingen varen heb ik het roer niet aangeraakt. Ik vond het eng, het ging te hard en het was allemaal zo “groot” en te “veel”. Ja, probleem, maar dat is opgelost doordat ik op internet Niels heb gevonden die 2 uur met mij alleen is gaan varen. De volgende dag zijn Hanneke en ik een week door Nederland gaan varen en toen was het helemaal oké. De Shamrock en ik gingen langzaam van elkaar houden!

Het afgelopen jaar heb ik eigenlijk wel altijd aan deze “tocht” gedacht en wat zijn er een beren op de weg gekomen en vooral ook heel veel twijfels.

Hoe meer ik ging lezen en kijken op het internet hoe “enger” het werd. Het was zo onwerkelijk. Arend is nog een hele middag bij mij langs geweest met enthousiaste verhalen en heel veel tips waar ik veel aan heb gehad. Dank je wel, Arend. Op een moment heb ik zelfs gedacht: “ik doe het niet, eerst meer ervaring opdoen”. Nou ja, dacht ik dan twee weken later: Het is nu net zo eng als dat het volgend jaar zal zijn.

Oh, wat ben ik blij dat ik gegaan ben en ik had natuurlijk niet kunnen gaan zonder de hulp en vooral ook de gezelligheid van Robert Jan, Thessa, Jiska, Bobby en Hein. Dank jullie wel, ik mis jullie en wie weet, volgend jaar?

En NATUURLIJK is het allemaal zo voorspoedig verlopen omdat we zo’n geweldige, betrouwbare en waanzinnige boot hebben. Ze heeft me nooit in de steek gelaten! Zoals ik tegen Robert Jan heb gezegd, kunnen we de Shamrock niet vandaag op een vrachtauto naar Naarden laten brengen? Dan kan ik er in ieder geval elke dag naar toe.

 

Morgenochtend vertrek ik naar Nederland (Robert Jan en Thess zijn gisteren gegaan)

Ik heb gepoetst, geschrobd, geruimd en gewassen vandaag. Ze blinkt weer.

Oooooohhhhh, wat zal ik het leven aan boord gaan missen. Zo heerlijk, elke dag, eigenlijk elke minuut is anders. Geen ballast, alleen maar leven met wat is.

De Shamrock blijft tot eind September hier liggen en ik zal er vaak naartoe gaan, maar het is toch “anders”.

 

Dank voor jullie lieve reacties en jullie aandacht.

 

Tot gauw, dikke zoen, Claudia!

 

 

ALLES WAT JE NIET WIL ERVAREN

DRAAG JE MET JE MEE.

ISAAC SHAPIRO

Foto’s

16 Reacties

  1. Georgina:
    18 juni 2012
    oh Claud, wat ben je toch een knappert!
    Je gaat de Shamrock missen, maar hier ben je ook meer dan welkom hoor! Vind je echt een kanjer dat je het allemaal maar 'even' hebt gedaan.
    Love you! xx Geor
  2. George:
    18 juni 2012
    BEN JALOERS!

    Kom graag kijken als ik er eind July ben.

    Liefs G
  3. Philia:
    18 juni 2012
    Toch een traantje in mn ogen van trots dat mn moedertje die al bang werd van een tanker die bij Amerika de haven uitvoer (toch ramkoers...), en bij windkracht 2 het zwemvest aan deed en het liefst 3 weken 'verwaaid' bleef liggen, zomaar even 2 maanden naar Italie vaart! Ik verheug me nu al op het weekendje dat ik er ook eindelijk een keertje ben!! Geniet van je laatste nachtje!! dikke kus
  4. Edith Haakma:
    18 juni 2012
    YOU DID IT !!! Bere trots op zo'n vriendin.
    zie je donderdag en krijg dan vast te horen waar de volgende reis naar toe gaat.
    dikke zoen
  5. Joyce:
    18 juni 2012
    Chapeau, well done! Heb een beetje meegevaren door je prachtige verhalen! Xx
  6. sjoerd Zittema:
    18 juni 2012
    Wat een leuke reis. Onvergetelijk en niet alleen voor jou maar ook voor jouw beste lezertjes, die meegenoten. Ik betrapte me erop dat ik als ik achter mijn laptop ging zitten even keek of de Shamrock zich al had gemeld. Dank voor je reisverslag. Zo waren we er ook een beetje bij. Je hebt je droom waargemaakt en echt beleefd. Lijkt Josje en mij helemaal OK. En nu gaan we afspreken wanneer Josje en ik langskomen. Ciao cara.
  7. Pino Witteveen:
    18 juni 2012
    Je verhalen zal ik missen claud, maar daarvoor staat de skype hopelijk weer roodgloeiend!! Wat een voorbeeld ... Dat te doen waar je hart van gaat trillen.... Je zal zeker nog heel veel gaan doen want er is niets wat je terug kan houden als je eenmaal het fluisteren van de wind hebt gehoord! Je kan zo trots zijn! geweldig!
    Een lieve kus en warme omarming... Kom welbehouden thuis, where ever that may be....xox
  8. Eveline Westendorp:
    18 juni 2012
    Lieve Claud,mooie en grappige verhalen waarvoor veel dank. We hebben met z'n allen heerlijk kunnen meeleven..! Misschien had ik op onze zeilreis met 'het primulaatje' ook een weblog moeten openen....? Overigens kun je het ook omdraaien, denk ik, en zeggen: alles wat je wél ervaart draag je met je mee? xx
  9. Pim:
    18 juni 2012
    Prachtig verhaal, stoere trip, geweldig gedaan. Leuk om met je mee te mogen reizen via deze blog. Ik hoop op volgende hoofdstukken. X Pim
  10. Peu:
    18 juni 2012
    Lieve Claud, ging iets mis volgens mij.....
    Wat ziet het er allemaal fantastisch uit en wat kan je trots zijn op jezelf! Kus peu
  11. Fietje Meijer:
    18 juni 2012
    Geweldig Claudia ,je bent waar je wilde komen met alle ups en downs ,meer ups dan downs heb ik begrepen ,zal je leuke verhalen missen ! Maar je bent weer thuis dus ,live .lfs Fietje
  12. Agnes Beekveldt:
    18 juni 2012
    Geweldig Claudia, je hebt echt een prestatie geleverd, ik zou het je niet na kunnen doen!
    Ik ben trouwens benieuwd naar je ervaringen met Italiaanse jachthavens. Wij hebben een bootje liggen in Luino aan het Lago Maggiore, daar is nauwelijks iets, beperkte voorzieningen in ieder geval. Dat is niet zo erg, maar het verschil met Nederland viel ons wel op! Zo te horen, heb jij betere ervaringen.
    Goede thuiskomst, hartelijke groet,
    Agnes
  13. Renee van Haren:
    19 juni 2012
    Helemaal fantastisch wat jij gepresteerd hebt. Genoten heb ik om jouw fantastische vaartocht zo mee te beleven. Echt top en heel bijzonder, Claud. Wat zal het afkicken zijn nu. Vast weer snel terug naar Shamroch! Trots op je, liefs renee.
  14. Kiek van den Biesen:
    20 juni 2012
    Goed van je hoor. Dank voor de leuke verslagen.
  15. Marjan:
    27 juni 2012
    beetje laat claud, je stond bij mijn spam, toch maar even gekeken en met veel plezier gelezen.
    niet alleen dat je een stoere vriendin bent, je schrijft ook nog heeeeeel erg leuk
    ga maar gauw weer varen, kan ik lekker je mooie verhalen lezen.
    offfffffffffff, nog even een koffietje?
    xxxxxxxxxxxxxxxxxx
  16. Patvdwallbake:
    11 juli 2012
    So do you still READ the reactions Claudi , just erad it again to give me courage too. Claudia what a trip what an overwinning. I hope I can do you proud too with my trip.I so hope we can sail together you by sea me by road !!! i keep calling my camper my boat !!! it is a boat on wheels , but unfortunately no Water and Water is my great love.

    Tot snel Pat