Als je denkt dat je alles hebt gehad!

Als je denkt dat je alles hebt gehad!

24 mei 2012

Het is nu 22.15 uur en ik zit aan de rum cola!!! Na de wijn wel te verstaan!

Hoe is het begonnen vandaag. Eerst weer gelopen, naar de bakker…….dicht! Op donderdag? Hoe kan je het bedenken. Toen moest ik nog veel verder lopen om zo’n baguette en een pain te gaan kopen. Zat niet in de planning, maar je hebt wat over voor je bemanning.

Om 09.30 uur trossen los, we hadden inmiddels in de gaten dat we aan een touw moesten gaan hangen om door het sluisje de haven te verlaten.

En, de zon ging schijnen, nou schijnen…het werd Bloedheet. Of te wel het zweet gutste van je lijf. Wij blij dat we eindelijk zonder kapje op konden varen, morgen zit het kapje er weer op, nu tegen de zon. Jis verscheen elke keer als ze naar haar hut was geweest in een andere outfit. De Ibiza outfitjes zijn niet voor niets mee genomen! Belangrijk dat je aan het kleurenschema werkt. We zijn natuurlijk inmiddels al zo “intiem” met elkaar dat het bij ons wel kan als je spierwit bent.

Op een moment was het gewoon bikini (Jis he!, ik blijf degelijk) en Bobby natuurlijk in zijn zwembroek. Veel smeren want je wil er wel appetijtelijk uit zien als je straks bij Hoppe staat! Nou het ging voorspoedig, sluisjes gedaan en op een moment komen we voor een sluis, liggen daar drie Nederlandse boten. Kunnen we zien aan de vlag. Een boot is helemaal behangen met bakken geraniums, de vrouw van de andere boot heeft net gewassen en hangt het meegenomen droogrek vol en ……….nu komt het……er was ook een man die het GRAS aan het maaien was. Hebben ze een grasmaaier mee genomen!!! (zit ik tegen iedereen te zeggen, niet veel mee nemen, je hebt niets nodig!).

Onze bek viel open en wij grepen meteen het fototoestel want dit wil anders niemand geloven. In de sluis, hebben Jis en Bobby meteen geinformeerd bij de sluiswachter. Blijkt dat onze “medelanders” daar elk jaar 3 maanden gaan liggen! Want……het is allemaal gratis. Ze pluggen de stekker van de boot in de electra kast, ze betalen geen liggeld, er komt elke dag iemand het vuil op halen en vandaar de grasmaaier want je wil je stoel natuurlijk wel lekker neer kunnen zetten.

Liggen we ook nog eens in de sluis achter een Zwitser die een boot heeft gehuurd. Een giga grote bak. Hij kon er niet mee varen, hij heeft niet door dat hoe minder je stuurt hoe meer de boot luistert. De Zwitser draait alle kanten op, we zien hem af en toe met de achterkant van de boot de wal raken. (maakt niet uit is toch een huurbak, voor veel geld) pech, want nu moeten wij er achter blijven. Hij gaat ook naar Dompierre-sur-Bresse. Hup rechts af, komen we op een heeeeel smal kanaaltje. Ik hou maar behoorlijk Afstand van die zwitser…voel ik opeens de boot een soort van duin op klimmen.( Ik had dus extra op de dieptemeter gelet) en er daarna weer afglijden na een dot gas!. Komen we eindelijk door dat priegelkanaaltje in de haven. Te ondiep! Kan ik nergens aanleggen! Moeten we helemaal terug. Weer dat duin op en zelfs iets, wat er midden in het kanaal lag, wat we geraakt hebben. (een rots denk ik…zien we bij de winterbeurt). Maar ja, komen we uit het kanaaltje is daar een sluis om onze weg over het canal de literal te vervolgen. Die sluiswachter hadden we gezegd dat we naar Dompierre zouden gaan. Goed…10 telefoontjes verder en allemaal in het frans kwam de man eindelijk. Hij was zo chagerijnig dat we de 5 euro (voor een koud biertje) hebben gehouden. Om 18.56 uur leggen we bij een kade in Diou aan, ik ren met het karretje naar de super want de cola was op. Net op tijd, de man was aan het “afsluiten” en de kassa aan het “opmaken”. Hij dacht natuurlijk een vette vis…open doen. Meteen maar flink ingeslagen, heeft die man ook een goeie dag!

We hadden het gehad. Onze guide de michelin kenner Jis, gaat weer appen en ze vindt in het volgende dorp een lekker restaurant. Gelukkig er hangt een bordje van een taxi aan de kade. De 5 minuten van Jis ken ik inmiddels. Wat ben ik blij dat we die taxi hebben genomen! Het was 20 minuten rijden!

Lekker gegeten. Wij denken als we het over Frankrijk hebben aan Glamour en uitbundig. Wij zijn al blij als we een rood tafelkleedje met glimservetten krijgen. De mevrouw was lief en attent en het is wel grappig te zien dat we gaan googlen als we het menu bekijken “wat het betekent” wat er op de kaart staat. De taxi, natuurlijk, terug en nu aan de rum-cola, zo naar bed. De jongelui liggen er al in…..kapot.

25 mei 2012.

Om 09.00 uur strak liggen we voor de eerste sluis. We zijn als de dood dat we achter de zwabberende Zwitser weer de sluis in zouden moeten. Top dag. Inmiddels varen we met het kapje op. Nu eens niet vanwege de regen maar om de brandende zon. Niet uit te houden! Het helpt echt. Bobby en Jis genieten van de zon op het voordek en elke ongeveer ½ km. staan ze even op om de lijnen in de sluis te bevestigen! Ook goed voor het kleurenschema!

Tussen de middag leggen we aan in Digoin. (Begin van het canal de centre)

Ik ga een kaart kopen van het canal en Jis en Bobby gaan “op pad”. Zoals ze zeggen om de “wintervacht” aan te pakken. Alles is natuurlijk dicht hier in Frankrijk, tussen de middag. Het zouden Jis en Bobby niet zijn als ze niet een juffrouw vinden die haar stokbroodje aan de kant legt en ze ‘helpt” (zij wel!!!!). Om 14.00 uur pakken we de draad van de sluizen tocht weer op.

We spelen keihard (de supperclub zou jaloers kunnen zijn) de Canal de literal Jiska_ afspeelspeellijst Op de kaart zien we dat (het is inmiddels al 18.30 uur)  er een lekker restaurant is in Genelard.

Het restaurant wat we zien is een kroeg met gokverslaafden!!! Jis belt een restaurant en het is maar 6 km verder op (zegt ze!). Als we met een taxi zouden gaan is het “maar” 9 minuten! (jaaaa, die ken ik inmiddels) Alleen ze hebben geen taxi in deze plaats die moet van 30 km verder op komen. Bobby, de absolute held, gaat naar het gokverslaafden cafe en regelt de eigenaar om ons te brengen! (Jis en ik hadden ons inmiddels al verheugd op het kalfsragoutje van knorr.)

Daar gaan we dan in “t autootje……zeker 15 minuten gereden. Komen we in  het“top” aangeprezen restaurant! Geen gast te bekennen en we gaan maar buiten zitten (roken). Bobby krijgt een hele koe, Jis een slaatje en ik een klein koetje. De eigenaar van de gokverslaafde kroeg komt ons weer halen en omdat hij er niets voor wil hebben vinden we dat we er wat moeten drinken. Na een half uur taai ik af (moet nog water tanken en de wierpotten vervangen.) Zij gaan daarna naar een leuke kroeg met muziek (bellen ze me niet?) en zij ontmoeten daar Liesbeth en Simon. Liesbeth en Simon wonen al 20 jaar in Frankrijk……………..

26 mei 2012.

We “moeten” natuurlijk weer om 09.00 uur in de sluis liggen. Komt Bobby met het verhaal dat we naar “die gasten” moeten om koffie te gaan drinken. Zulke leuke mensen, zou ik ook vinden! In wezen baal ik want daar gaat “het schema” maar ja….als ze zo leuk zijn……wie weet en wie ben ik?

Uiteindelijk bekennen ze dat het van die “betweterige” medelanders zijn, super irritant en ik zou het nog niet 5 minuten met ze volhouden! (Gelukkig de dans ontsprongen). Komen we bij de vijfde sluis, hoor ik Jis opeens zeggen: “Oh wat gezellig, kijk eens wie we daar hebben”! Nou……….ik had het nog geen 1 minuut uit gehouden met de Liesbeth en Simon! Gelukkig moesten ze snel weer weg want ze gingen vandaag “lekker Brocanten”! (simon spaart speeldozen en heeft er al 900).

Tussen de middag leggen we ergens aan, want er is een markt. Natuurlijk zijn ze al de boel aan het inpakken, maar we scoren nog wat lekkere dingen en……..ik zocht naar een “luchtig” blousje en Jis en Bobby zijn het dorp in gegaan en hebben als verrassing voor mij 2 blousjes gekocht! Zooooo lekker en zo luchtig dat ik ze de verdere reis ga dragen.

Na 17 sluizen, moet wel gezegd dat we het al heel snel doen en we een echt team zijn, leggen we de Shamrock aan een oude boot vast. Blij dat we lagen! Helaas niet lang, komt er opeens uit de sluis een rondvaart. Moet je bedenken dat je een kaartje gaat kopen om 5 sluizen heen en 5 sluizen terug in een rondvaart boot te gaan zitten. Maar goed….wilden we toch redelijk liggen dan moeten we met die boot weer de sluis in. Oke…. Nog “even” 5 sluizen en dan liggen we aan de kade.

Vanavond is bonte avond omdat Jis en bobby morgen vertrekken. Oh, wat zal ik ze missen. We hebben het zo gezellig en fijn met elkaar. Wat is het heerlijk  om Jis in haar witte bikini op het voordek te zien en Bobby vaak met een T-shirt om zijn hoofd geknoopt. We hoeven niets te zeggen als we de 21 ste sluis van de dag invaren, we begrijpen elkaar. Wat zal ik het missen dat ze met elke sluiswachter een gezellige conversatie, in het frans, hebben. Ach, ik hou gewoon van ze.

We gaan lekker eten in het hotel verderop, nemen een tweede fles Rose uit de provence en eten elkaars toetjes op.

Gelukkig zijn ze er morgen nog een halve dag.

27 mei 2012.

Om 08.00 uur schalt de Shamrock-tune door de boot en dan heb je er weer helemaal zin in! 09.00 uur weer voor het sluisje………..Ze werpen de lijnen met ferme hand over de bolders van de 14  sluisjes! We hebben er zelfs 7 in een uur gedaan!

En dan….ja, het afscheid. Ik kon mijn tranen niet verbergen! Adieu Lieve Jis en Lieve Bobby. Wat hebben we het leuk gehad, gelachen, gepraat, lekkere wijntjes gedronken, meegezongen met de muziek. Heerlijk was het:

(Voor Jis en Bobby: “Spring maar achter op mijn “boot” en waar we naartoe gaan boeit mij niets).

Hein is zo lief geweest om met mijn auto vanuit Nederland heel vroeg te vertrekken en zo kon hij “opstappen” en zij afstappen. Jiska en Bobby gaan nog even Parijs “hitten” en ik ga met Hein verder. Maar snel de sluizentocht in. Hein (groot zeiler) pikte het snel op en na 6 sluisjes waren we in Chagny.

Je komt hier (eindelijk) in de bewoonde wereld. Geen uitgestorven plaatsjes, waar alles dicht is en je depressief van zou kunnen worden! De natuur was overweldigend, het groen van de landerijen en de bomen Echt groen, prachtig allemaal maar zelfs dat gaat……..ja wel, vervelen.

Hein en ik leggen aan en nog geen ½ uur later staan Syl en Freek met de auto voor de boot. Zij zijn op weg naar Zuid-Frankrijk. Zo gezellig om ze te zien en lief dat ze de moeite hebben genomen om “om” te rijden.

Lekker op het plein van Chagny mosselen met frites gegeten en om het extra gezellig te maken twee ricardjes (pastis) naar binnen gehikt.

28 mei 2012.

Eitjes gekookt, tafel buiten gedekt en het stokbrood en de croissants worden door Freek en Syl mee genomen. Lekker ontbijten zo buiten aan de kade.

De sluizen komen zo ongeveer (ja, ik ben op het punt aangekomen) mijn keel uit zetten. Elk sluisje is net weer even anders, net weer lastig om in en uit te varen en laat ik nu op deze laatste sluizen dag 2 boten voor mij hebben! Al die kanalen geen boot gezien en waren we altijd alleen. Er passen maar 2 boten in die sluizen en dat wil zoveel zeggen dat ik voor iedere 12 sluizen moest wachten. Dat wil zeggen….op en neer, recht houden, niet naar de kant glijden anders kom je vast te zitten. Jeetje, wat heb ik gebaald. Eindelijk om 15.00 uur de allerlaatste kanaaltjessluis en deze had ook een verval van 10 meter.

Ik kwam op de Saone en toen……heb ik me toch een dot gas gegeven. Even hard, even wind door de haren! Meteen maar gaan tanken en Hein wilde graag doorvaren naar Tournus. Hup, redelijk hard en Hein vermaakte zich kostelijk achterop en met zijn boek: “Een van de jongens”. Leuk om even te vertellen dat dat boek is geschreven door Cees van Lothringen. Hij is een volle neef van mij (zijn moeder is een zusje van mijn vader).

In Tournus leggen we aan achter een nederlander. Hij pakte de lijnen aan en ik vroeg onmiddellijk waar hij naar “op weg” was. Nou……Hans en Grada zijn mijn nieuwe vrienden. Na 3 minuten vroeg ik hem al voor een wijntje.

Hans en Grada varen al 3 jaar rond in Europa!!! Ze hebben hun huis verkocht destijds, een stoer stalen motorjacht gekocht van 44 ft. Hebben de winter in turkije gelegen, zijn de donau op geweest, de zeeen bevaren. Hij had ook nog allerlei tips, het kon niet op.

Hein en ik gaan laat eten……blijkt alles dicht, maar we komen uiteindelijk in een net niet snackbar terecht.

29 mei 2012.

Hans en Grada nodigen Hein en mij, na het ontbijt, uit voor “koffie met een taartje” en ik hing werkelijk aan hun lippen. Het ene verhaal was nog sappiger dan het andere. Ik kon “visualiseren” hoe fijn ze het hebben samen en hoe intens zij genieten. ( Kon ik Robert Jan maar ook zo “ver” krijgen, maar ja………dan moet hij eerst met pensioen!!!!!!!!!!!!!!!).

Hein en ik  zwaaien de Zenit uit, nadat ik hun visite kaartje heb gekregen en bij hun 8 staven nespresso-cupjes heb afgeleverd! Dat is ook een ramp zeg, heb je een nespresso, kan je nergens, sinds Rome, van die cupjes vinden!

Wij gaan boodschappen doen, even op een terrasje I-pad met de krant laden! Kom je er achter dat er eigenlijk niets in de krant staat. Ja, het leven wordt zo eenvoudig op een boot. Je hebt genoeg aan 2 piepplankjes om je 5 Shirts en 2 truien op te bergen, mijn horloge doet het al 2 weken niet, ook geen last van.

Om 11.30 uur verlaten we Tournus met een heerlijk windje achter, stroom mee, shamrock-tune aan, op de Saone, geen sluizen, alleen op die brede rivier….wat een rijkdom, wat gaaf, gewoon helemaal top.Met een kalm gangetje, (was maar 30 km) komen we aan in Macon.

We zijn net Macon in geweest, leuk stadje. Kaarsje aangestoken in de Basiliek!

Ik zit nu aan het reisloggertje, de zon schijnt, zwanen rond de boot, ja wat wil een mens nog meer!