time flies

Woensdag 9 mei 2012.

Time Flies when you are having fun!

En dat niet alleen…….het valt niet mee hier met het internet en mijn reisloggertje werkt alleen op mijn computer. Ik zit hier nu een document te maken en neem straks de hele zaak mee het metropool Douai in!

Het laatste bericht was van Rotterdam! Met mistig weer vertrokken en uitgezwaaid door Philia vanaf de unilever pier. Richting Dordrecht……om een lang verhaal kort te maken en aan te geven dat alle begin ook lastig kan zijn en dat kaart lezen niet altijd meevalt…met een behoorlijke omweg zijn we aan het einde van de dag aangekomen in Bergen op Zoom. Dit was tevens de eerste avond dat we “aan boord” hebben gegeten, het wandeltochtje naar het Centrum was ook iets verder dan gepland maar dat laatste is alleen maar goed…bewegen van de benen. Hierbij wil ik tevens even melden dat wij s’ochtends “werk” tijd op staan…en daarna zeker 40 (soms 50 en soms 30 ) minuten  hard “lopen”.

Bergen op Zoom is trouwens een hele leuke en gezellige plaats.

Van Bergen op Zoom naar Antwerpen is maar een klein eindje. Je begeeft je overigens wel tussen de zeecontainers en onder het mom “twee weten meer dan een” is de kaart uitgebreid bestudeerd en de aanwijzingen in de Vaarwijzer (boek is een aanrader) meerdere malen hardop voor gelezen want als je dat kleine bruggetje zou missen dan heb je wel een probleem om de haven in te komen. He, He, daar liggen we dan en de fietsjes bewijzen weer hun dienst.

De volgende ochtend is Robert Jan met de trein naar Rotterdam vertrokken (voor een crematie) en ben ik achter gebleven op het schip. Ik heb oa. Een bezoek gebracht aan het MAS museum (museum aan de Stroom) absoluut een aanrader en ik ben niet zo van de musea maar van dit museum op zich kan je al genieten.

Robert Jan is s’avonds door Freek en Syl terug gebracht naar A’werp en na het eten van de garnalen kroketten en natuurlijk het koninginnepasteitje, was het toch wederom een volmaakte dag.

De volgende dag (zondag 6 mei) weer vroeg op want de brug heeft hier speciale openingstijden en daar kan je niets aan veranderen. Deze ochtend had ik oprecht spijt dat ik mijn warme handschoenen en haarband van de boot had gehaald. Het was erreg koud. In de sluis lagen we aan een “broodpoeper” die al zeker 50 jaar met zijn vrouw samen hun schip door nederland en belgie vaart. Harde business en erg moeilijk in deze crisis! Er liggen heel wat schepen aan de kant zonder werk en dat zijn verdrietige verhalen die je hoort.

Naar Gent over de Schelde heeft zo zijn leuke en minder leuke momenten. Af en toe een beetje saai zelfs…..maar ook wel weer “grappige” stukken.

Gent is helemaal het einde. Wat een leuke stad. We lagen midden in de stad aan de passantenhaven. En de havenmeesteres alleen al is een bezoekje waard. Nou ja bezoekje (ze houdt erg van praten). Ik heb in Gent ook nog even bij de sportoutlet losse gelzadeltjes gekocht, voor de fietsjes,want zo’n hard geval onder je billen is niet echt een feestje! (Edith, ik heb ook nog even naar die lekkere mutsen voor op de fiets gezocht maar die hebben ze niet)

Volgende dag naar Kortrijk over de Leie. Wat een belevenis. De rivier heeft een beetje weg van onze vecht alleen bij onze vecht staan er erg veel bordjes te koop in de tuin en hier heeft elk estate een eigen tuinman! De huizen zijn zo absurd groot en zo geweldig onderhouden dat je je af gaat vragen of Belgie “wel” vaart bij de crisis! Het ene huis is nog beter onderhouden dan het andere en het gezegde “het gras van de buurman is altijd groener” is hier wel van toepassing.

Met een heerlijk zonnetje en het kapje open (tot nu toe elke dag) varen we richting Kortrijk. En dan………we komen bij een sluis (ik ben opgehouden ze te tellen) en de sluiswachter vind dat we nog wel achter de broodpoeper in de sluis passen!!! Alleen de schipper zet vol zijn motoren aan en eigenlijk pasten we er helemaal niet goed in! We kwamen dwars te liggen, ik rende met de lijnen en de ballen van stuurboord naar bakboord, lag half over de reling om bij bolders te komen, Robert Jan die hard aan het roepen was (om het vriendelijk te zeggen) en uiteindelijk lagen we aan de kant ,met alle kracht aan een lijn in het midden was het echt hard werken om niet tegen de sluisdeur ………!!!!

Toen dacht ik daarna wel even…..Oh, dit was even niet zo leuk.

Aan de passantenhaven leggen we de boot neer en gaan aan wal even de kroeg in voor een mojito! (mocht wel na dit avontuur) staan we in de kroeg en komen aan de praat met twee mariniers die vanuit Zeebrugge op een marineschip  uitvaren. Wel leuk als je bedenkt dat de ene jonge vent als werk heeft mijnen op sporen, kan nuttig zijn op de noordzee, alwaar hij vaart en de ander is bezig met de communicatie. Ze leggen mij uit dat het lastig is om een baan te vinden in het burgerleven, jaaaa, dat lijkt mij ook.

De tocht gaat verder de volgende dag en denken er een korte vaardag van te maken. Niets is dus minder waar, we moeten denk ik nog een beetje onthaasten en zoals mijn opa zou zeggen: Bijt uw tijd en duur uw uur, zit nog niet in mijn systeem. Wachten bij de sluis, kapje er af , kapje er op,tanken, boterhammen smeren, appels snijden,sturen natuurlijk,manouvreren, kaarten lezen etc. je bent de hele dag druk bezig.

Ik heb een I-pad vol met boeken en ook nog eens 10 “echte” boeken maar heb nog geen letter gelezen!

Voordeel is wel dat ik s’avonds als een blok in slaap val.

Maar goed, vandaag dus richting Lille, Vlak voor Lille is een kade in Wambrechies waar we de Shamrock in de stromende regen aan de kant leggen en net op tijd zijn voor Thessa, die 3 dagen met ons mee komt varen.

Gezellig! Pizza gehaald (dat is het enige wat je hier kan krijgen), spelletje rummikub gespeeld en naar bed.

9 mei: we zijn weer vroeg op: 07.30 uur, de regen komt met bakken naar beneden, Thess heeft lekkere broodjes gehaald. Robert Jan en ik eten dus alleen maar een beetje yochurt met gezond want ik wil natuurlijk niet “dicht” groeien. Maar goed, voor 1 keer kan zo’n broodje geen kwaad. Vroeg weg en weldra gaan we de eerste grote sluis is…..er liggen al twee immens grote schepen in en wij, op ons gemakje, besluiten om aan bakboord (links voor de niet-kenners) te gaan liggen staat de brugwachter in het Frans te roepen dat we aan de andere kant moeten gaan liggen. Kijken we achterom komt er zo’n muur van boot op ons af!!!! Goh, wat kan een mens dan snel handelen. Thessa haar eerste ervaring in de sluis en ze vond dat ze wel een glaasje rose heeft verdiend naderhand! (om 11.45 uur!). De volgende sluis is ze binnen gaan zitten. Lachen….dat deed ik vroeger ook als het “spannend” werd. Zon is weer gaan schijnen en bij Douai besluiten we dat het welletjes is geweest . Robert Jan denkt een leuk zij riviertje te hebben gevonden maar na ongeveer 2 kilometer zitten we nog net niet vast,maar de modder bulbt langs de boot. Dan maar door en de sluis met een verval van 6 meter in Douai door gegaan alwaar we aan de kade tussen de beroepsvaart kunnen liggen.

Het is niet gelukt dit verhaal vandaag naar jullie te sturen, geen internet, morgen dan maar als we naar Cambrai gaan.

Ik zou jullie allemaal willen uitnodigen. Het is een feestje op de boot. Je komt er achter dat je genoeg hebt aan 2 lange broeken, 2 dikke truien en een T-shirt hoef je echt niet elke dag schoon aan te trekken! Ik ben een gelukkig mens en geniet van elk moment.

Zitten nu in Cambrai...heb alle cafes hier gehad en nu eindelijk om 22.30 uur is het gelukt dit te plaatsen! Vandaag was een heerlijke dag met 9 sluizen, allemaal goed gegaan en Robert Jan heeft een ongelofelijke ruzie gehad met zo'n fransoos die het niet prettig vond dat we aan zijn boot gingen liggen. Ik was op pad met mijn laptop...gelukkig niet mee gemaakt, maar Thess stond na een uur nog te trillen. En dat alleen maar omdat hij een keer niet naast een nederlander mocht liggen! Je maakt wat mee met die fransen!